انقلاب در کشاورزی با خاک خود آبیاری
با توجه به پیشروی جهان به سوی خشکسالی و کمبود آب، حفظ و صرفه جویی آب جزو(خاک خود آبیاری) اولویت های سیاست جهانی به شمار می رود. کشاورزی به خصوص در کشور ما ایران، حجم بالایی از آب مصرفی کل را به خود اختصاص می دهد. در نتیجه صرفه جویی در صنعت بزرگ کشاورزی می تواند کمک شایانی به حفظ ذخایر آبی نماید. دانشمندان در سرتاسر جهان همواره در پی کشف راهکارهایی در خصوص صرفه جویی آب در کشاورزی هستند.این بار مهندسان در دانشگاه تگزاس در آستین موفق به ایجاد نوع منحصر به فردی از خاک شده اند که خاک خود آبیاری نامیده می شود. این کشف می تواند انقلابی در این صنعت ایجاد نماید. سیستم عملکرد خاک خود آبیاری به این صورت است که آب را از هوا می گیرد و آن را در گیاهان پخش می کند. در این سیستم که به سیستم آبیاری جوی معروف است، از ژل های بسیار رطوبت گیر برای دریافت آب از جو استفاده می شود. این ژل ها در هنگام شب رطوبت هوا را می گیرد و در روز هنگامی که دما کمی بالاتر رفت آب درون خود را آزاد می کند و به خاک می دهد. همرفت آب در درون خاک باعث انتقال آن به گیاه شده و جذب گیاه می شود. بخشی از آن نیز مجدد تبخیر شده و هوا را مرطوب می سازد. این شرایط خاک را به پایداری و خودکفایی می رساند. مهندسان دانشگاه مذکور، آزماش هایی را در این خصوص انجام داده اند. در این آزمایش خاک شامل هیدروژل به نسبت خاک شنی آب را بهتر در خود نگهداری نمود. در آزمایشی دیگر که در طی 4 هفته انجام گردید، مشخص شد که خاک 40 درصد از ذخیره ی آب را که از ابتدا داشته است حفظ کرده است. اما در همان شرایط خاک شنی تنها پس از 7 روز 20 درصد از آب را در خود نگه داشته بود.
