خواب بذر – خفتگی بذر

خفتگی بذر یا خواب بذر

برخی اوقات با وجود فراهم بودن شرایط محیطی مناسب برای رشد، بذر جوانه نمی زند؛ به این حالت خواب بذر یا خفتگی بذر می گویند. در این موقعیت با توجه به نوع خفتگی بذر باید اقدام لازم جهت خروج آن از این وضعیت را انجام داد. در ادامه شرکت هنر طبیعت سگال شما را با انواع خفتگی بذر و راه خروج از آن ها را آشنا می سازد. دقت داشته باشید که پس از انجام عملیات خروج بذر از خواب، باید بلافاصله آن ها را کاشت.

خفتگی فیزیکی و مکانیکی (پوسته بذر)

عامل رکود و خفتگی فیزیکی بذر پوشش سفت آن است که مانع از جذب آب توسط بذر و در نتیجه مانع از فعال شدن رویان جهت جوانه‌زنی می‌شود. از طرفی گاهی باوجود پوشش سفت‌وسخت بذر آب جذب می‌شود اما رویان به دلیل سفتی پوسته بذر نمی‌تواند توسعه یابد و به بیرون راه یابد. گیاهانی که بذر آنان خفتگی فیزیکی و یا مکانیکی دارند می‌توان به فندق، گردو، پسته، بلوط، اقاقیا، اکاسیا و میوه‌های هسته‌دار مانند بادام، هلو، شلیل گوجه، زردآلو، گیلاس و آلبالو و یا گیاهانی همانند سیب زمینی، گوجه‌فرنگی، فلفل، بادمجان، لوبیا، اختر، شمعدانی، چغندر و پیچک اشاره کرد. گاهی این خواب بذر بعد از کاشت بذرها و به دلیل گرما و آبی که در زیرخاک وجود دارد خودبه‌خود و به تدریج از بین می‌رود و بذر جوانه خواهد زد و نیازی به انجام کاری خاص برای از بین بردن آنان نیست. مثل گوجه‌فرنگی فلفل و بادمجان که در صورت وجود دما و وجود رطوبت مناسب خاک به‌تدریج شروع به جوانه‌زنی می‌کنند، اما گاهی نیز این عوامل طبیعی آن‌قدر که باید و شاید مؤثر نیستند و می‌بایست تیمارهای خاصی انجام داد تا بذر بتواند سریع‌تر و بهتر جوانه بزند. در چنین مواردی و برای از بین بردن خواب بذر از روش‌هایی همانند خراش دهی مکانیکی سطح بذر که با وسایلی همانند کاغذ سنباده و یا سوهان استفاده می‌کنند. در این روش اگر تعداد بذر زیاد باشد آنها را هرماه با سنگریزه به درون دستگاهی گردان همانند مخلوط‌کن‌های سیمان می‌ریزند تا در اثر ساییده شدن با سنگریزه‌ها پوشش بذرها نازک شود. روش دیگر خراش دهی استفاده از برخی اسیدها است. مثلاً بذرها در اسیدی همانند اسیدسولفوریک (۹۰-۲۰ درصد) به نسبت یک قسمت بذر و دو قسمت اسید قرار می‌گیرند و خیس می‌خورند ودر طی این مدت چند بار هم زده می‌شوند. در هر مرتبه نیز نباید بیش از ۱۰ کیلو بذر استفاده شود.

خفتگی مروفولوژیکی و فیزیولوژیکی مربوط به رویان (خواب بذر)

همان‌طور که اشاره کردیم رویان یکی از اجزا داخلی بذر است. گاهی رویان به شکل نابالغ و توسعه نیافته باقی می‌ماند و باید تیمارهایی انجام داد تا رویان تحریک شود و برسد و آماده جوانه زنی شود. گاهی رویان کوچک است و به خوبی رشد نکرده است و توانایی جوانه زنی ندارد. در این حالت وجود یک دوره گرما برای بزرگ شدن آن لازم است همانند تاج‌الملوک، زبان در قفا، شقایق، آزالیا، زبان گنجشک، به داغ، پامچال، هویج، شمشاد و کاج درختان زبان گنجشک و گونه‌های گیاهان گرمسیری مختلف و گوناگون. برای از بین بردن رکود و خفتگی بذرهایی که رویان نابالغ دارند کافی است که بسته به نوع بذر آنها را برای چند روز تا چند ماه در مکانی مناسب با دمای مناسب که گرم محسوب می‌شود انبار کرد تا رشد رویان درون بذر کامل شود و لزومی به انجام کار دیگری نیست. میزان گرما و مدت‌زمانی که برای بذر این گیاهان لازم است تا رویان آنها رشد کند و بزرگ شود متفاوت و متغیر است. مثلاً بذرهای گونه‌های مختلف نخل به‌طور عادی نیاز دارند تا چند سال انبار شوند تا رویان کوچک آنان به‌تدریج بزرگ شود اما می‌توان به انبار کردن آنان به مدت سه ماه در دمای ۴۰-۳۸ درجه چنین شرایطی را برای رویان کوچک آنان فراهم کرد تا در مدت زمان کوتاه‌تری رشد کنند. برای سایر گیاهان به‌غیراز نمونه‌هایی که گرمسیری محسوب می‌شوند معمولاً انبار کردن برای چند ماه در مکانی خشک با دمای ۳۰-۱۵ درجه و تاریک مناسب است.