تاکستان انگور در جزیره آتشفشانی لانزاروت
امروز می خواهیم در رابطه با یک تاکستان انگور منحصر به فرد توضیح دهیم. با ما در ادامه همراه باشید. جزیره لانزاروت از جمله اولین جزایر از مجموعه جزایر قناری می باشد که به دلیل تعدد بالای کوه های آت شفشانی در آن (چیزی در حدود 300 دهانه) به آن جزیره ی آتشفشان نیز می گویند. در سال 1730 میلادی به طور همزمان 30 دهانه از این آتشفشان های لایه ای شروع به فوران نمودند و منطقه را با گدازه و سپس خاکسترپوشش دادند. این فوران به مدت 6 سال به طول انجامید! که در نتیجه ی آن یک سوم جزیره با بازالت و خاکستر پوشیده شد. این اتفاق ناخوشایند تاثیر مخربی بر کشاورزی آن منطقه گذاشت. اما مردم این منطقه با تلاش این تهدید را به فرصت تبدیل نمودند و فعالیت کشاورزی را کنار نگذاشتند. آنها موفق به کاشت و رشد سازگار و خوب درختچه های مو در این زمین های آتشفشانی شدند.
بخش اصلی لانزاروت که به عنوان تاکستان انگور مورد استفاده قرار می گیرد با یک لایه ی ضخیم خاکستر پوشانده شده. در این زمین ها نهال انگور را در حفره های مجزا می کارند. آنجه در
ابتدا از اهمیت بالایی برخوردار است توجه به ریشه های روی سطح زمین و مرطوب بودن انگورها است. موضوع رطوبت از آن لحاظ حائز اهمیت است که در این منطقه بارندگی بسیار کم رخ می دهد و آبیاری نیز بسیار دشوار و یا حتی غیر ممکن است. در نتیجه مرطوب نگه داشتن این نهال ها توسط شبنمی که متراکم بر دیواره های قیف شکل این حفره ها وجود دارد اتفاق می افتد. خاک همراه با خاکستر این منطقه، به مدت زمان طولانی تمایل به نگهداری رطوبت دارد. معمولا انگور را توسط دیواری از بازالت در مقابل بادهای این منطقه محافظت می کنند. با وجود این شرایط ذکر شده، این تاکستان بسیار پرمحصول است و میوه های مرغوبی را روانه ی بازار می کند.
