توت سانان – تیره ی توت (Moraceae)
توت سانان که دولپه ای می باشند دارای 1400 گونه می باشند. شکل کلی این تیره از گیاهان به صورت درخت یا درختچه و یا بالارونده یا علفی می باشد. از لحاظ صمغی به 4 دسته ی صمغ آور، شیره ی رنگی، رزینی و یا غیر رزینی تقسیم می گردند. در ادامه ما انواع توت سانان را از لحاظ شکل کلی نام خواهیم برد:
– چندساله
– مستقل، انگلی و یا بالا رونده
– خشکی پسند
– هتروفیل یا غیر هتروفیل
– برگ همیشه سبز
– از لحاظ اندازه، متوسط و یا بزرگ
– متناوب یا متقابل
– چرمی یا علفی
– دمبرگ دار
– غیر پوشش دار
– ساده
– پهنک برگ بریده یا یکپارچه
– پهنک های بریده بریده بصورت پرمانند یا پنجه ای
– دارای رگبرگ پر یا پنجه ای
– برگ ها داراری گوشوارک های متنوع،گوشوارک ها جدا از هم یا دارای رشد هماهنگ
– زود افت یا پایا
این خانواده که علاوه بر توت سانان ، انجیر سانان نیز نامیده می شوند، یک تیره از راسته ی
گل سرخ سانان به شمار می روند.
از لحاظ تولید مثل این گیاه به صورت گرده افشانی تولید مثل می کند. توت سانان گرده هایشان توسط حشرات و یا باد پخش می گردد. انواع این گونه از لحاظ تولید مثل شامل موارد زیر می گردد: گل های بارور این گونه دارای نرینگی و مادینگی به طور همزمان یا تنها وظیفه ی نرینگی و یا فقط وظیفه ی مادینگی می باشند. از لحاظ اقلیمی این گونه در مناطق معتدل و یا معتدل تا نیمه گرمسیری بهترین رشد را خواهند داشت. می توان اظهار داشت که در گونه ی توت ها کوچک ترینشان درخت شاه توت می باشد که بومی جنوب غربی قاره ی آسیا می باشد. عمر این درخت بسیار بالا می باشد و تا سالیان دراز میوه می دهد.
